Nepal 4

Het weekend zit er op er is weer wat te melden over belevenissen. Vrijdagmorgen eerst nog aan het werk en dan het Interview voor het onderzoek met Rianne, dat al een paar keer was uitgesteld afgenomen. Gelukkig daar kan ik maandag weer mee verder. Vrijdagmiddag sluit ik het kantoortje om half 2 af, wan t vanaf dat moment moet ik klaar staan om mee te gaan naar een diploma-uitreiking van teachers die de one months cursus gedaan hebben. Uiteindelijk rijden we pas om kart over 2, ja dat kan hier allemaal. Onderweg hobbelen en bobbelen we weer in de auto, maar heel wat beter dan in de bus hoor. Ik film onderweg wat er allemaal gebeurd. Op een bepaald moment moeten we wachten voor een optocht van hindoes die een feest vieren die dag. Leuk om te zien. Als we bij de school komen staan er al weer teachers op ons te wachten. Ze zijn trots op hun school en ik krijg een rondleiding bij de kindergarten, zoals het onderwijs gedeelte daar heet. Dan naar het lokaal voor de happening. Zoals hier de gewoonte op een kussen op de grond. eerst geeft Rianne een les met poppen en mogen de teachers meedoen, daarna nog een muziekles. Je kunt zien dat ze hier echt nog niet zoveel gewend zijn. De vrouwen gieren het uit, zo'n lol hebben ze tijdens de muziek les die wij al geven bij onze kleuters. Ik denk dat als ik deze les in Holland zou doen op deze manier met vrouwen van 20 tot wel 50 jaar ik misschien wel voor gek wordt verklaard, maar hier dus heel gewoon. Om kwart over 4 beginnen de toespraken en natuurlijk in het Nepalees. Voor mij niet te volgen en echt saai. Om 6 uur krijgen ze diploma en dan krijgt iedereen Nepalees eten. Was goed te eten, maar dat je nu zegt MMMM, nou nee. Het was platte rijst, volgens mij niet gekookt, dus beetje droge prakke. De groente en wat aardeppletjes moeten het een beetje smaakvol maken. Om half 8 rijden we in het donker terug. Dit maak je niet mee, het was doodeng, ik had het gevoel dat je constant verblind wordt vooral door de tegemoetkomende scooters, hier Biken genaamd. Werkelijk , het was druk en de mensen steken zo over. Midden in het stadje moet Rianne plotseling op de rem. Midden op de weg, in het donker, een koe. Ik schrik me wild. Ik kijk met bewondering naar Rianne die stoïcijns doorrijdt. Ik ben blij als we weer bij huis arriveren. De volgende morgen zou ik om 10 uur in de Nepalese kerk zijn waar Rianne altijd kerkt. Rianne was bij de familie en ik dus lekker lopend naar het gebouw. Daarbinnen krijg ik een warm welkom. Mensen zijn echt vriendelijk en geïnteresseerd. De kerk begint uiteindelijk pas om 10 voor half 11. Het zingen met elkaar dat vind ik geweldig, kippenvel hoe de mensen intens en met blijdschap over God zingen. Als de preek begint ga ik mee naar de nevendienst of zondagschool, weet eigenlijk niet hoe het heet, maar de kinderen gaan weg. Het lijkt wel of de kerk leegstroomt. Er waren wel 60 kinderen. Rianne had me verteld dat er ongeveer 80 gezinnen waren in deze kerk. Wat me opviel, dat er heel veel jeugd ook van net in de 20 aanwezig waren. We gingen met de 60 kinderen naar een nevenruimte, van ik denk 3 bij 3 en daar gingen ze eerst zingen, dan knutselen en dan konden de jongste even naar buiten om even te rennen. Om 12 uur loop ik weer naar huis. Wat zal ik doen vanmiddag, Rianne is weer naar de familie en ik had wel zin om even geen studieboek in te kijken. Ik had een lekker leesboek en wat ik nog nooit heb gepresteerd heb ik die middag gedaan. Ik heb het boek in een keer uitgelzezen. In de avond is Rianne weer terug en hebben we even tijd om wat te kletsen en floep het licht weer uit. Ik heb hier gehoord dat ze in Nepal de elektriciteit verkopen aan China, maar zelf niet genoeg hebben. daarom gaat het licht regelmatig uit. Heb ik nog geluk dat het in de zomer is. Er zijn in de winter momenten dat er 16 uur geen elektriciteit is. Dan kun je volgens mij erg weinig beginnen. Zondags naar de Internationale kerk. Ook leuk om te zien, daar waren ook heel wat Nederlanders. Ook hier een bandje en veel zingen. Ook hier begint het zo een kwartier later. Maar heel ongedwongen, iedereen die nieuw is stelt zich voor en daar moest ik du ook aan geloven, hoefde maar kort hoor. Iedereen kan zich hier gedragen waar hij/zij zich lekker bij voelt. 's. Middags gaan we met de auto de bergen in om wat van de hindoestaanse en boedistische cultuur mee te maken. Ook nu weer vreselijke wegen en gaten in de weg. Een aantal tempeltjes bezocht en veel foto's gemaakt en video opnames. Je kan trouwens aan het filmen blijven. Op de terugreis eten we in een restaurantje vlak bij huis. We eten een wrap met kip en groente, tenminste ik probeer de kip. Het leek me een net restaurant, Rianne vraagt nog durf je het aan? Maar na een week niets geen vlees te hebben gehad, dacht ik, kom ik doe het. Het was heerlijk. Nu was het een restaurantje dat van een kerkje was, dacht Rianne en dus kunnen we er geen wijntje bij drinken. Hier in Nepal drinken Christenen geen alcohol. Ja en na ruim een week zou ik wel graag een wijntje lusten. Ik reken hier af en moet 7 euro betalen, ja echt voor ons allebei, dat is toch niet denkbaar bij ons? Beneden is een supermarkt, daar haal ik een flesje wijn voor 's avonds. Raad eens wat dat kost? Een fles wijn koop ik voor 9 euro, wat een verhoudingen hè? 's Avonds heerlijk bij gekletst onder het genot van een glaasje wijn. Was even genieten, kunnen we er de komende week weer tegen aan. Tot zover de laatste belevenissen in Nepal.

Groetjes Toby