Eerste 2 dagen in Nepal

Daar ben ik dan na een lange reis kwam ik op zaterdag om 16.45 uur aan. Josien en Ard (Ook werkend bij ECEC) wachten me op. Ik was blij al een visum te hebben, ik kon zo doorlopen. Toen ik door de douane was, kwamen er 2 Nepalesen op me af die de trolley voor me droegen. Natuurlijk moest ik hen aan het eind wat geld doen. Nu ja er zijn ergere dingen. Ik zag Josien en Ard vrij snel staan en naast hen een papier met mijn naam erop. Het papier zakte en tot mijn grote verbazing stond Rianne er toch. Heerlijk moment, zo na zo'n lange reis een bekende te zien. We rijden met een grote auto met laadbak achterop door Kathmandu naar het huis van Rianne. De eerste cultuurschokken komen op me af. Wat een verkeer, het rijdt links en kris kras door elkaar. Werkelijk hier kun je je geen voorstelling van maken. Het toetert en doet, al die auto's en scootertjes of hoe ze heten. De wegen worden hier verbreed en wat doen ze. De buldozer komt en gaat aan de kant van de weg graven en als de huizen ook een stuk dat weg met worden in beslag nemen, worden er zo stukken afgehaald. Moet je je voorstellen dat je een stuk van je kamer kwijt bent. Aangekomen bij Rianne kwan er een oase van rust over me heen, het is daar heel wat rustiger en ze woont mooi. En in haar huis voelt het ook vertrouwd. 's Avonds wat bijkletsen en dan naar bed. In Den Ham was ik gewaarschuwd voor veel hondengeblaf in de avond en nacht. Maar ik was blijkbaar zo moe van de reis dat ik als een blok in slaap ben gevallen en de volgende ochtend om half 10 ben wakker geworden. Heerlijk dus. Rianne was naar het werk en ik had dus het rijk alleen. Even lekker ontbijten met thee. Daarna koffie zetten, dat was ook nog een toer. Ik kon geen koffiefilters vinden. Wel het koffiefilter en een soort zeefje, nu niet voor een gat gevangen en de zeef in de filter hangen koffie erin, op een kopje en opschenken maar. Het was koffie, maar meer een watertje met een smaakje. Daarna wat boeken gepakt, maar ik was nog veel te moe, ik viel zo weer in slaap. Om 14.00 uur was Riannen terug en toen hebben we echte koffie gedornken. Erg lekker (DE-koffie). Tegen half 6 de volgende schok meegemaakt. Ging naar de bazaar, een soort markt. Je weet niet wat je ziet. Een koe die los rond loopt, honden die loslopen, kippen met kuikentjes. Vrouwen die langs de kant van de weg mais aan het bakken zijn, overvolle bussen die langs komen. echt uitpuilende bussen. Ze hangen gewoon buitenboord. Thuis kookte Rianne een lekkere maaltijd. Groente met rijst en heerlijke komkommersalade. In de avond wilde Rianne me een uitzending laten zien van Robert Schuller. Dit lukte gedeeltelijk, DVD liep vast. Ton probeerde ik een mail naar huis te sturen. Het smssen gaat niet helemaal zoals het moet. Ik heb nu al wel 12 keer hetzelfde SMSje van Ronny gekregen. Na een uur verbinding en gelukt om mail te sturen. Bij ECEC zou het beter lukken en daar ben ik nu ook. Ik ben in de luxe positie dat ik een eigen kantoortje ter beschikking heb van Josien, omdat zij een training volgt. Net het hele gebouw gezien en Rianne moest onverwachts naar een nepalese familie waar ze heel close mee is en die ze naar ik begreep als haar Nepalese familie ziet. Ze gaat daar geloof ik wekelijks heen. Nu is daar naar ik meen de vader gestorven. een heel grote schrik voor Rianne en natuurlijk moet je daar naar toe. Ik moet dus vanmiddag alleen naar huis, hoop dat ik het terugvindt. Ik neem voor de zekerheid maar een telefoonnummer van hier mee zodat ik iemand kan bereiken, wanneer ik verdwaal. Mijn orientatievermogen is nu niet bepaald je van het. Nu ik begin nu maar eens met mijn plannen. Groetjes Toby